1. Þegar ég var lærlingur langaði mig að snerta dælubílinn þegar ég sá hann og mig langaði að slá á dæluna þegar mig dreymdi;Í augnablikinu erum við staðráðin í að berjast ekki fyrir störfum sem ekki er hægt að sinna og það eru sífellt færri störf sem við þorum að vinna.
2. Eftir eins árs dælingu fann ég að kunnátta mín var frábær og ég gæti unnið alls kyns vinnu;Þremur árum síðar fékk ég öll mánaðarstörfin.Ég sá mörg slys og vissi að öll tilviljun gæti gerst.Ég fór varlega í vinnuna mína.
3. Ég hélt að í hvert skipti sem verðið væri lágt gætu fleiri störf gætt peninga;Nú þegar dæluverðið er of lágt vitum við að það er virkilega að skaða aðra en ekki gagnast okkur sjálfum.Peningarnir sem ég fékk í skiptum fyrir líf mitt greiddi aðeins byrjunarviðhaldsgjald.
4. Ég hélt að það væri í lagi að brjóta stöku sinnum reglurnar þegar verið er að dæla;Nú vitum við að sambandið á milli viðbúnaðar og óumflýjanleika felst aðeins í mismuninum á fjölda skipta og hefur það lítið með góða eða óheppni að gera.Stundum er banvænt að brjóta reglurnar, en aðeins einu sinni er nóg.
5. Áður fyrr, þegar þeir voru að vinna, bjuggust þeir alltaf við, að smáverkamenn bæru svefnpláss, og fóru þeir aldrei úr lestinni;Nú, jafnvel þótt litlu verkamennirnir séu ekki á sínum stað, munu þeir hljóðlega setja stoðfótana á svefnstólana.Það er betra að verða fyrir tjóni en að lenda í slysi.
6. Þegar þú varst að kvarta eða skamma þig af litlum starfsmanni, verður þú að koma aftur til að sjá muninn;Nú í mesta lagi þoldi hann bara þegjandi, hræddur um að það væri hann sem gerði einhver mistök þegar hann var að vinna.
7. Ég hélt að það væri engin reglubrotsaðgerð á sviði dælingar.Eftir að hafa slasast einu sinni áttaði ég mig á því að þeir sem sögðu þetta höfðu aldrei verið á sjúkrahúsi.Aðeins þegar þau voru að berjast fram á mörk lífs og dauða vissi ég gildi lífsins.
8. Áður fyrr hélt ég að aðrir væru að starfa ólöglega, svo ég vildi fræða þá;Nú finnst mér árangursríkast að mennta mig til að vera ekki eins og hann.